17 Ağustos 2012 Cuma

Bayram

          
           Bugün bayram erken kalkın çocuklar
           Giyelim en güzel giysileri
           Elimizde taze kır çiçekleri üzmeyelim bugün annemizi

Küçüklüğümden beri her bayram dilimden düşmeyen  rahmetli Barış Abimizin şarkısı nur içinde yatsın...Gökyüzünden bizi izleyen yıldızlardan biri Barış Manço...

Pazar günü bayram aslında içimizde bayram çoşkusu olması gerekirken, geride bıraktığımız hüzünlerimiz bu çoşkuyu gölgelese de, içimizde ki ümitlerle bardağın dolu tarafından bakmaya çalışıyoruz. Ne mutlu ki benim hala umudum var. Yaşadığım sürece bitmeyecek bir umut...Çünkü biliyorum ki umut biterse hayat biter.

17 Ağustos depremi yaşanan en büyük acı, daha dün gibi hatırlıyorum. Kim bilir ne hayatları bitirdi bu acı olay. Şehitlerimiz, gencecik hayatlar...onlarında umutları, hayalleri vardı. Zamansız gelen ölümler...Gencecik kızlarımızın kendi hayatlarını yaşayamadan, istemedikleri evliliklere zorlanması, hayallerine, umutlarına son verilmesi. İnsanların sanallaşması, dostlukların tükenmesi, herkesin çıkarları uğruna birşeylerin peşinden amaçsızca ve acımasızca koşuşturması, aşkların masumiyetini yitirmesi, sevgilerin tükenmesi, paranın tüm değerlerin üstüne çıkması...Hayat bu kadar karanlık, bu kadar acımasız olamaz değil mi...

Tüm bunların üstüne mutlu bayramlar demek zor...aydınlık günlere...

                             ...Mutlu Bayramlar...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder