Kimi zaman çok üzülüyorum kimi zaman da çok
kızıyorum sana.. sokak çocuğu…senin suçun
yok biliyorum..kader diyelim, hayat diyelim.. Ah seni doğuran anan
baban, benim kadar düşünmedi seni öyle sokaklara salıvermiş… 24 saat sokakta
yaşıyorsun; bazen arabanın camına yapışmış para isterken, bazen sabahın 04:00 ünde
bir barın önünde salatalık satarken, bazen
bir kutuyu ev yapmış içinde uyurken, bazen yolda yürüyen insanların
bacağına yapışmış ağlarken görüyorum seni. Aslında daha çok küçüksün evinde ananın
babanın yanında olman, geceleri yatağında yatman, arkadaşlarınla oyun oynaman
gerekirken ne işin var sokakta senin. Kimi zaman da kızıyorum dedim ya sana,
bir selpak almam için peşimden dakikalarca koşuşturuyorsun, işte o zamanlar çok
kızıyorum. Herkes sana acıdıkça, para
veriyor. 3-5 kuruş derken çalışmak
nedir, emek nedir, alın teri nedir öğrenemiyorsun. Bir de üstüne tiner, alkol, uyuşturucu
kullanmaya başladın hem de daha bu yaşta. Uyuşturucu ile her şeyi
unutabileceğini düşünüyorsun ama farkında değilsin o küçücük beynini
öldürüyorsun. Biliyorum sen bizim kadar
şanslı olmadın. Senin ailen bizim gibi seni top oynamak için, parklarda
koşuşturmak için, bisiklete binmek için sokağa salmadılar. Sen zaten hep şanssızdın.
Sen ananın babanın değil sokağın çocuğu oldun.
Sokak çocuklarına destek vermek için:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder